Zmiany w zakresie kodów tytułów ubezpieczenia od 5 sierpnia 2023 r. - ZUS. Podstawa wymiaru emerytur i rent. Przeliczanie emerytur i rent. Zmniejszenie lub zawieszenie świadczeń pracujących emerytów i rencistów. Kwoty najniższych świadczeń emerytalno-rentowych. Baza zlikwidowanych lub przekształconych zakładów pracy. Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz ustalania podstawy wymiaru składek osób prowadzących pozarolniczą działalność i osób z nimi współpracujących (pdf, 431 kB) W konsekwencji zastosowania zasad rozstrzygania zbiegów tytułów, pani Nowicka będzie podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym wyłącznie z tytułu umowy o pracę, przy założeniu że: Vay Tiền Nhanh. Piąty wpis z cyklu „12 Przykazań transgranicznego delegowania pracowników” dotyczy zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym przez pracowników oddelegowanych. W naszym cyklu przedstawiamy najistotniejsze kwestie związane z oddelegowaniem pracowników do wykonywania pracy w innym państwie. W każdym z wpisów zostały przedstawione w szczegółowy sposób odrębne zagadnienia, natomiast całokształt artykułów stanowi kompendium ogólnej wiedzy na temat transgranicznego delegowania pracowników. Podsumowanie Przy oddelegowaniu pracownika, konieczne jest ustalenie właściwego ustawodawstwa. Zaświadczenie o zabezpieczeniu społecznym potwierdza podleganie pracownika konkretnemu ustawodawstwu. Obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oddelegowanego pracownika, może ciążyć na pracodawcy lub na pracowniku. Ubezpieczenie społeczne pracownika oddelegowanego do pracy za granicą Przepisy unijne stanowią, iż osoby, które wykonują pracę w więcej niż jednym państwie członkowskim UE, EOG lub Szwajcarii, podlegają ustawodawstwu tylko jednego państwa członkowskiego. Dla określenia obowiązków ubezpieczeniowych pracownika, konieczne jest więc ustalenie właściwego ustawodawstwa. Tym samym, co do zasady, nie powinno dochodzić do sytuacji, w której podatnik opłacałby składki na ubezpieczenia społeczne w dwóch lub więcej państwach. Zasady ustalania właściwego ustawodawstwa zostały określone w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Różnią się one w zależności od podejmowanej formy aktywności zawodowej oraz uwarunkowań osobistych podatnika. W przypadku pracownika oddelegowanego przez polskiego pracodawcę do wykonania pracy za granicą, jeżeli okres oddelegowania nie przekracza 24 miesięcy, a pracownik nie został oddelegowany w celu zastąpienia innej osoby, co do zasady, podlega on polskiemu ustawodawstwu. W przypadku wykonywania pracy poza UE oraz EOG obowiązuje – jeżeli została zawarta – umowa o zabezpieczeniu społecznym, zawarta pomiędzy Polską a krajem, do którego delegowany jest pracownik. Umowy te oparte są na: zasadzie równego traktowania, zasadzie stosowania jednego ustawodawstwa, zasadzie sumowania okresów ubezpieczenia, zasadzie zachowania praw nabytych (eksportu świadczeń). Aktualnie Polska posiada umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym z: Jugosławią (Obecnie dotyczy: Czarnogóry, Serbii, Bośni i Hercegowiny), Macedonią, USA, Kanadą, Quebec, Koreą Południową, Australią, Ukrainą, Mołdawią. Potwierdzeniem właściwości ustawodawstwa jest wydawane na wniosek zainteresowanego zaświadczenie A1 (w przypadku krajów z UE/EOG) oraz specjalny dokument wydawany przez organy ubezpieczeń społecznych państwa, z którego oddelegowywany jest pracownik (w przypadku krajów, z którym podpisane jest porozumienie o zabezpieczeniu społecznym). Przepisy ustawy regulującej kwestie ubezpieczeń zdrowotnych stanowią, że spełnienie przesłanek do objęcia ubezpieczeniami społecznymi jest jednoznaczne z objęciem danej osoby obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego. W konsekwencji, podleganie pod ubezpieczenia społecznego w Polsce oznacza jednoczesne podleganie pod ubezpieczenia zdrowotne. Ustawodawstwo polskie w zakresie ubezpieczeń społecznych pracowników oddelegowanych W przypadku pracowników, którzy podlegają polskiemu ustawodawstwu w zakresie ubezpieczeń społecznych, oddelegowanych przez polskiego pracodawcę do wykonania określonej pracy w innym państwie, ich warunki ubezpieczeń pozostają praktycznie tożsame z tymi, które obowiązują w przypadku wykonywania pracy na terytorium Polski. Zmianie podlega natomiast sam sposób obliczania podstawy wymiary składek. Obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenie społeczne, w przypadku pracownika oddelegowane za granicę, ciąży na pracodawcy. Z kolei w przypadku pracownika oddelegowanego do wykonywania pracy na terytorium Polski, jeżeli podlega on polskim ubezpieczeniom społecznym, jego pracodawca powinien zarejestrować się dla tych celów w Polsce. Istnieje jednak możliwość, aby oddelegowany do Polski pracownik przejął te obowiązki na siebie, co będzie skutkowało brakiem konieczności rejestrowania się przez pracodawcę jako płatnik na terytorium Polski. Podsumowując, ustalenie właściwego ustawodawstwa jest kluczowe do wywiązania się z obowiązku opłacania ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego. WSPÓŁAUTOR: Joanna Krajnik, Konsultant, Transgraniczne delegowanie pracowników Cykl „12 Przykazań transgranicznego delegowania pracowników” składa się z poniższych artykułów: Transgraniczne delegowanie pracowników Oddelegowanie a delegacja Pracownik oddelegowany do pracy w Polsce Pracownik za granicą a PIT w Polsce Delegowanie pracowników – ubezpieczenia społeczne i zdrowotne Delegowanie pracowników – dokumentacja Delegowanie pracowników – umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Delegowanie pracowników – opodatkowanie dochodów w innych krajach Delegowanie pracowników roczne zeznanie podatkowe Dyrektywa o transgranicznym delegowaniu pracowników Delegowanie pracowników – łatwiej z doradcą podatkowym Delegowanie pracowników – wątpliwości Pracownicy są objęci obowiązkowo ubezpieczeniem zdrowotnym. Ubezpieczenie zdrowotne zapewnia dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej. Jakie zasady podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu obowiązują pracowników - urzędników? Obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne pracowników Obowiązkowo ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegają pracownicy w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Dla celów ubezpieczeń przyjmuje się, że pracownikiem jest osoba pozostająca w stosunku pracy. Takimi pracownikami są pracownicy służby cywilnej wchodzący w skład korpusu służby cywilnej oraz pracownicy urzędów państwowych. Ubezpieczenie zdrowotne jest oparte w szczególności na zasadach równego traktowania oraz solidarności społecznej. Ubezpieczeni podlegający ubezpieczeniu zdrowotnemu mają prawo do równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej i wyboru świadczeniodawców spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego osoby podlegającej temu obowiązkowi oraz opłaceniu składki w terminie i na ściśle określonych zasadach. Zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego dokonuje się wciągu 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Zgłoszenia dokonuje płatnik składek poprzez wypełnienie formularzy ZUS ZUA oraz ZUS ZZA. Wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego uważa się za spełniony po zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego osoby podlegającej temu obowiązkowi oraz opłaceniu składki na ubezpieczenie zdrowotne w terminie. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest miesięczna i niepodzielna i wynosi 9 proc. podstawy wymiaru. Taka wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne obowiązuje od dnia 1 stycznia 2007 roku. Podstawą wymiaru jest przychód brutto pomniejszony o składki na ubezpieczenie społeczne płacone przez pracownika. Składki płacone przez pracownika, to składka na ubezpieczenie emerytalne płacona przez pracownika w wysokości 9,76 proc., składka na ubezpieczenie rentowe płacona przez pracownika w wysokości 1,5 proc. podstawy wymiaru oraz składka na ubezpieczenie chorobowe w całości finansowana przez pracownika i wynosząca 2,45 proc. podstawy wymiaru. Co oznacza, że składkę na ubezpieczenie zdrowotne nalicza się od kwoty 86,29 proc. wynagrodzenia brutto, czyli od dochodu pracownika. Składka na ubezpieczenie zdrowotne pracownika jest w całości pobierana z tego dochodu. Osoba ubezpieczona ubezpieczeniem zdrowotnym obowiązkowo ma możliwość zgłoszenia do takiego ubezpieczenia członków rodziny. Nie wpływa to jednak na wysokość składki, na ubezpieczenie zdrowotne. Składki na ubezpieczenie zdrowotne za dany miesiąc kalendarzowy należy rozliczać i opłacać w następujących terminach: do 5 dnia następnego miesiąca - jednostki budżetowe i samorządowe zakłady budżetowe, do 10 dnia następnego miesiąca - osoby fizyczne opłacające składkę wyłącznie za siebie, do 15 dnia następnego miesiąca - pozostali płatnicy. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. 1998 nr 137 poz. 887) Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. 2004 nr 210 poz. 2135) Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych mają nie tylko osoby objęte ubezpieczeniem zdrowotnym. W pewnych przypadkach prawo to przysługuje także osobom nie posiadającym tytułu do ubezpieczenia. Dzieci i kobiety w ciążyTak jest w przypadku kobiet w okresie ciąży oraz dzieci. Zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych osoby nie posiadające ubezpieczenia, ale posiadające obywatelstwo polskie i posiadające miejsce zamieszkania na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, które nie ukończyły 18 roku życia lub są w okresie ciąży, porodu i połogu posiadają prawo do świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków zdrowotne w przypadku tych osób udzielane są po przedstawieniu dokumentupotwierdzającego:wiek – w przypadku dzieci i młodzieży;ciążę lub połóg – w przypadku i osoby bezrobotnePrawo do świadczeń zdrowotnych mają osoby, które spełniają kryterium dochodowe określone w ustawie o pomocy społecznej i otrzymały decyzję wójta (burmistrz, prezydenta miasta). Decyzja taka jest ważna 90 dni od dnia określonego w decyzji, którym jest dzień złożenia wniosku. W przypadku udzielania świadczeń w stanie nagłym termin liczony jest od dnia rozpoczęcia udzielania świadczeń zarejestrowani w urzędzie pracy podlegają obowiązkowi ubezpieczenia również: Czy mogę odliczyć od podatku wydatki na leki?Ponadto prawo do świadczeń opieki zdrowotnej mają:osoby, które były narażone na zakażenie poprzez kontakt z osobami zakażonymi lub materiałem zakaźnym (w zakresie badań w kierunku błonicy, cholery, czerwonki, duru brzusznego, durów rzekomych A, B i C, nagminnego porażenia dziecięcego),osoby uzależnione od alkoholu (w zakresie leczenia odwykowego),osoby uzależnione od narkotyków,osoby z zaburzeniami psychicznymi (w zakresie psychiatrycznej opieki zdrowotnej),osoby pozbawione wolności,cudzoziemcy umieszczeni w strzeżonym ośrodku lub przebywający w areszcie w celu wydalenia,posiadacze Karty Polaka, w sytuacji potrzeby skorzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej w stanach nagłych (chyba że umowa międzynarodowa, w której RP jest stroną, przewiduje zasady bardziej korzystne).Koszt powyższych świadczeń finansowany jest z budżetu również serwis: Prawa pacjenta Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym